مجموعه سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، در واقع الگویی بومی و علمی، برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی و متناسب با وضعیت امروز و فردای کشور است. سیاستهای اقتصاد مقاومتی قابل تکمیل و انطباق با شرایط گوناگون است و عملاً اقتصاد کشور را به حالت انعطاف پذیری می رساند و شکنندگی اقتصاد را در شرایط مختلف برطرف می کند.
اقتصاد مقاومتی فقط جنبۀ نفی نیست؛ این جور نیست که اقتصاد مقاومتی معنایش حصار کشیدن دور خود و اجرای کارهای تدافعی صِرف باشد؛ اقتصاد مقاومتی یعنی آن اقتصادی که به یک ملت امکان و اجازه می دهد که حتّی در شرایط فشار هم رشد و شکوفائی داشته باشند.
اقتصاد مقاومتی؛ الگوی علمی متناسب با نیازهای ایران است ، هرچند بسیاری از کشورها، به دلیل مشکلات اقتصادی اجتماعی خود، به فکر یک چنین کاری افتادهاند. بنابراین رویۀ اقتصاد مقاومتی، دغدغۀ دیگر کشورها هم هست؛ مخصوص ما نیست. اقتصاد مقاومتی، اقتصادی درونزا است. یعنی از دل ظرفیتهای کشور و مردم می جوشد؛ امّا درعینحال درونگرا نیست؛ اقتصاد مقاومتی یعنی مقاومسازی، محکمسازی پایههای اقتصاد؛ این چنین اقتصادی چه در شرایط تحریم، چه در شرایط غیر تحریم، بارور خواهد بود و به مردم کمک می کند.
