تِنیس (Tennis) ورزشی راکتی است که بین دو نفر (سینگل) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می‌شود. هر بازیکن با یک راکت، توپ تنیس (توپی لاستیکی با پوشش نمدی) را به زمین حریف پرتاب می‌کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده‌است. این ورزش نخست در بریتانیا و بیشتر میان اشراف‌زادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی راه یافت و اکنون در همه کشورها بازی می‌شود. به دلیل تجهیزات گران‌قیمت و زمین مناسب برای انجام این ورزش، هنوز هم تنیس به عنوان یکی از ورزش‌های گران‌قیمت شناخته می‌شود.
تنیس از ورزش‌های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می‌گویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی بااندازه دیگری بازی می‌شود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) جدا گردد. بازی تنیس در نخست بدون راکت و با دست خالی و پس از آن با دستکش انجام می‌شد.
- بازی انفرادی:
در بازی انفرادی، دو بازیکن در دو سوی زمین مقابل هم قرار می‌گیرند و توپ را به سمت زمین یکدیگر ارسال می‌کنند.
- بازی دوبل:
در بازی دوبل یا دو نفره، چهار بازیکن بصورت دو تیم دو نفره مقابل هم در دو سوی زمین قرار می‌گیرند و توپ را به زمین یکدیگر می‌فرستند. محدوده زمین دوبل از زمین انفرادی بزرگتر است
» فهرست مطالب:
- مقدمه
- تاریخچه تنیس در ایران
- فواید تنیس
- کفش تنیس
- توپ تنیس
- راکت تنیس
- زمین تنیس
- بازی انفرادی
- بازی دوبل
- امتیاز دهی
- قوانین و مقررات تنیس
- قوانین بازی انفرادی
- قوانین بازی دوبل
- سرویس
- اسمش
- بک هند
- فورهند
- والی بک هند
- والی فورهند
- منابع
