معمولا پس از تولید مارتنزیت از آن به ندرت استفاده می شود و چون سریع سرد کردیم، داخل نمونه تنش زیادی وجود دارد. همچنین چون مارتنزیت در دمای اتاق ناپایدار است و تبدیل مارتنزیت به پرلیت و تبدیل مارتنزیت به آستنیت تغییر حجم ایجاد کرده است و چون مارتنزیت ترد است و قابلیت شکل پذیری ندارد، علاقه به داشتن آن نداریم. به همین دلیل مارتنزیت را بازپخت می کنیم. اگر مارتنزیت را باز پخت نکنیم، ممکن است دچار شکست شود.
در اثر تمپر کردن سختی و استحکام نمونه کاهش یافته ولی مقاومت به ضربه و چقرمگی و انعطاف پذیری افزایش می یابد. معمولا اگر مارتنزیتی با سرعت عادی سرد شده باشد، می توان آن را تمپر کرد. تنش داخلی با تمپر کردن از بین می رود.
در این آزمایش میخواهیم عملیات حرارتی تمپرینگ (بازپخت) برای ساختار مارتنزیتی و مراحل آن و تأثیر دما و زمان بر روی این عملیات و تأثیر این عملیات بر روی خواص مکانیکی نمونه ها را بررسی کنیم.
- ارائه شده در دانشگاه صنعتی شریف
- قابل ارائه برای رشته مهندسی مواد
- قابل ارائه برای آزمایشگاه خواص فیزیکی یا متالورژی فیزیکی