گودوین و جامیسون ( ۱۹۹۰ ) تعامل بین عوامل زیستی و روانی - اجتماعی را در تبیین سیر اختلال دوقطبی مهم شمرده اند. با توجه به اولویت بعد زیستی در این اختلال ، آنها معتقدند که نقص ژنتیکی بیماران ، نظم شبانه روزی یا سیستمی که این نظم را تنظیم می کند مختل می کند. بر اساس برخی فرضیات ، علل اصلی ایجاد و تداوم اختلال دوقطبی عبارتند از : حوادث استرس آور زندگی ، اشکال در ارتباطات اجتماعی و عدم مصرف دارو. این علل باهم در تعاملند و بر هم تأثیر می گذارند.
بر اساس مدل گودوین و جامیسون ( ۱۹۹۰ ) چرخه های شبانه روزی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دچار بی نظمی می شود و این عامل در تعامل با استرسورهای روانی - اجتماعی منجر به پیدایش علائم یا عود کردن بیماری می شود. بنابراین در جریان روان درمانی به بیمار آموزش داده می شود که رعایت دستورات دارویی منجر به نظم بیشتر در زندگیش می شود و حل مؤثر مشکلات بین فردی ، یکپارچگی چرخه های شبانه روزی را بهبود می بخشد و خطر عود کردن بیماری را کاهش می دهد.
» سرفصل ها:
- اختلال دوقطبی1 (Bipolar1Disorder)
- اختلال دوقطبی2 (Bipolar 2 Disorder)
- اختلال خلق ادواری (Cyclothymic Disorder)
- درمان: دارو درمانی ، درمان شناختی _ رفتاری ، (IPSRT) ، (FFT)
