اسمز معکوس، تکنولوژی مدرنی است که آب را برای مصارف متعددی از جمله نیمه رساناها، خوراک پزی، تکنولوژی زیستی، داروها، تولید برق، نمک زدایی آب دریا و آب خوردنی شهری، تصفیه می نماید.از اولین آزمایشاتی که در سال 1950 انجام شد طی آن هر ساعت چند قطره آب تولید می شد، امروزه نتیجه صنعت اسمز معکوس در تولید مشترک جهانی به بیشتر از 7/1 میلیون گالن در هر روز رسیده است. با افزایش روز افزون تقاضاها برای آب خالص (تصفیه شده) ، رشد صنعت اسمز معکوس در قرن آینده با افزایش روبه رو خواهد شد.
اسمز معکوس در سال 1950 در دانشگاه فلوریدا، جائیکه رید و بوتون که توانستند خاصیت نمک زدایی ممبرن استات سلولز را شرح دهند، آغاز شد.
اگر یک پرده یا لایه نیمه تراوا را در بین دو مایع که از نظر نوع یکسانند ولی از لحاظ چگالی یا غلظت متفاوتند مثلا آب خالص و آب نمک قرار دهیم به طور طبیعی سیستم به طرف تعادل چگالی کل حرکت می کند پس آب خالص شروع به نفوذ از غشاء کرده تا چگالی آب نمک را پایین بیاورد.
به این عمل ، اسمز می گویند.
در روش اسمز معکوس توسط فشاری که به مایع پراملاح وارد می کنیم جهت جریان طبیعی حالت اسمزی را برعکس می کنیم به این ترتیب که بوسیله فشار وارد آمده مطابق شکل پایین املاح که اجازه عبور از لایه نیمه تراوا را ندارند و در نتیجه آب خالص از غشاء عبور کرده و به طرف دیگر می رود و بدین صورت آب خالص بدست می آید.
