اهمیت استراتژیک ذخایر هیدروکربنی باعث گردیده است که تلاش در جهت کشف این ذخایر به طور قابل ملاحظه ای افزایش یابد. این تلاش به شکل ارتقاء روش های اکتشافی موجود و ابداع روش های جدید می باشد. از جمله انواع بسیار مهم این ذخایر، مخازن موجود در نواحی ساحلی (فلات قاره) است. جهت کشف این ذخایر از روش های اکتشافی مختلفی مانند زمین شناسی، ژئوفیزیکی، ژئوشیمی و ... استفاده می کنند، ولی هیچ یک از این روش ها قادر به تعیین نوع هیدروکربن موجود در مخزن نمی باشد. (نفت، گاز و یا ترکیبی از آنها)
تنها روش ممکن جهت کسب اطلاعات پیرامون حضور و نوع هیدروکربن موجود در مخزن، حفاری اکتشافی می باشد. در این روش با حفر یک یا چند حلقه چاه، می توان اطلاعات ارزشمندی در مورد مخزن مورد نظر کسب نمود. از سوی دیگر تحقیقات نشان می دهد که تخلیه بریده های حفاری در محیط دریایی، حداقل در یک منطقه تاثیر محدود دارای تاثیراتی بر محیط زیست دریایی می باشد. بخش مهمی از این تاثیر به علت چسبیدن سیال حفاری به بریده های حفاری می باشد. این مهم زمانی که از سیالات نفت پایه جهت حفاری استفاده می شود دارای اهمیت بیشتری می باشد.
در این مقاله سعی شده است با توجه به افزایش قابل توجه تعداد چاه های حفاری اکتشافی و بهره برداری در دریای مازندران و خلیج فارس، اثرات زیست محیطی ناشی از تخلیه سیالات حفاری نفت پایه در محیط های دریایی مشخص شود تا با اجرای تمهیداتی، این آثار مخرب را به حداقل خود رساند.
کلمات کلیدی: حفاری، سیال حفاری، نفت پایه، بریده های حفاری، محیط زیست دریایی
