این مقاله به مطالعه و بررسی آزمایشگاهی عملکرد ژل پلیمر پلی اکریل آمید-استات کروم (III) به منظورکاهش تراوایی آب می پردازد. در این تحقیق، در ابتدا رفتار سیستم ژل پلیمری مورد نظر از طریق آزمایش تست بطر ی در شرایط دما و آب سازند یکی از مخازن نفتی کشور مورد ارزیابی قرار گرفت که بر اساس نتایج بدست آمده، آب سازند به واسطه داشتن یون های دو ظرفیتی 2+Mg و Ca+2 می تواند باعث کاهش زمان ژل شدن (Gelation Time) شود.
در ادامه آزمایش های مغزه به منظور بررسی تأثیر شبکه ژلی بر روی تراوایی آب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژل پلیمر ساخته شده قابلیت کاهش تراوایی نسبی آب بطور میانگین تا میزان 1mD در شرایط آزمایش شده را دارا است.
کلمات کلیدی: ژل پلیمر، تراوایی آب، تست بطری، تست مغزه
