تاکید بر سازمان غیررسمی که با آزمایشات هاثورن شروع شد، محققین را متوجه احساس اعضای سازمان نسبت به عوامل موجود در محیط کار نمود. آنها همبستگی و انسجام گروهی، احساسات شخصی اعضای گروه نسبت به یکدیگر و سازمان، انگیزش، روحیه و رضایت شغلی افراد را مورد بررسی و تحلیل قرار دادند. از این مطالعات به تدریج مفهوم جو سازمانی متولد گردید.
بعد از مطالعات هاثورن ،کرت لوین در دهه ی 1930 و 1940 که رفتار انسان را تابع تعامل شخصیت با نیروهای روانی و اجتماعی محیط می دانست. زمینه های اجتماعی رفتار انسان را مورد توجه قرار داد و حاصل این اعتنا به محیط‌های سازمانی، انجام مطالعات و تحقیقات در باره‌ی جو سازمانی و مفاهیمی نظیر آن شد.
ویژگی‌های خاص جوسازمانی
اگر تعاریف گوناگون از جو سازمانی را با دقت مورد مطالعه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که در بیشتر این تعاریف، چند ویژگی مشترک و کلیدی، وجود دارد در زیر به این ویژگی‌ها اشاره شده است:
ثبات: جو سازمانی حالتی آنی نیست ولی کوتاه مدت است. وقتی جو سازمانی شکل می‌گیرد مدتی در سارمان باقی می‌ماند و ابعاد گوناگون حیات سازمانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
اثرگذاری و اثرپذیری: جو سازمانی بر ابعاد گوناگون حیات سازمانی، یعنی بر ساختار سازمان، نحوه تصمیم‌گیری، سبک مدیریت و نظایر آن، اثر می‌گذارد و از این عوامل نیز اثر می‌پذیرد.
تمایز: جو سازمانی از جمله عواملی است که بر اساس آن می‌توان سازمان‌های گوناگونی را صرف نظر از نوع هدف‌ها، ماموریت‌ها، اندازه، ویژگی‌های کارکنان، تعداد آنها و ... از یکدیگر تمیز داد، تفاوت سازمانها از حیث جو سازمانی تا آن میزان قابل احساس است که هم اعضای سازمان و هم افراد خارج از آن از این تفاوت آگاه هستند.
