خانواده، هستهٔ اولیه جامعه را تشکیل می داد. ازدواج در نزد ایرانیان یک تکلیف دینی و پیمان مقدس بود. به همین دلیل اگر کسی عمداً ازدواج نمی کرد، گناهکار شمرده می شد. مردان، زمانی می توانستند مقام و منصبی بگیرند که همسر داشته باشند.
نقش پدر در ایران باستان، به عنوان سرپرست خانواده (اجرای مراسم مذهبی و حفظ امنیت خانواده)
