سختی پذیری یعنی ضخامت پوسته از سطحی که سرد شده است،تا محلی که در نمونه %50 آن مارتنزیت شده است. %50 دیگر ساختار در این حالت معمولا پرلیت(در فولاد ساده کربنی) یا بینیت(در فولاد آلیاژی است؛ بنابراین سختی پذیری با سختی فرق دارد. سختی پذیری عبارت از توانایی یا قابلیت تشکیل مارتنزیت (و سخت شدن فولاد) در اثر سریع سرد شدن از ناحیه آستنیت است. سختی پذیری توسط ضخامت پوسخته سخت شده مشخص میشود.
ضخامت پوسته سخت شده عبارت است از فاصله سطح تا محلی داخل نمونه که دارای 50 درصد مارتنزیت باشد. 50درصد بقیه ساختار را معمولا بینیت یا پرلیت در نظر میگیرند.
- ارائه شده در دانشگاه صنعتی شریف
- قابل ارائه برای رشته مهندسی مواد
- قابل ارائه برای آزمایشگاه خواص فیزیکی یا متالورژی فیزیکی
