اگر فرض میکنیم مذاب را درون یک پاتیل ریخته ایم، میخواهیم شرایط را برای رشد دانه و جوانه زنی فراهم کنیم. در بیشتر جامدات بلورین ریختگری، سه ناحیه متمایز با ساختار دانه ای متفاوت میتوان شناسایی کرد: قشر بیرونی، قشر ساقه ای (ناحیه ستونی) و قشر میانی.
قشر بیرونی یک لایه نزدیک به جداره قالب با دانه های هم محور و ریز با جهت گیری های اتفاقی است. قشر ساقه ای دارای دانه های طویل است که به طور موازی در جهت جریان گرما قرار گرفته اند. ناحیه مرکزی از بلورهای یک شکل تشکیل شده است و از خصوصیات این ناحیه مرکزی یکنواختی (ایزوتروپیک ) نسبی است به شرط اینکه اندازه دانه ها کوچک باشد. در حالی که اندازه دانه های هم محور در مرکز قطعه اغلب بزرگتر از ناحیه قشر بیرونی است.
- ارائه شده در دانشگاه صنعتی شریف
- قابل ارائه برای آزمایشگاه متالورژی فیزیکی، خواص فیزیکی و عملیات حرارتی
- قابل ارائه برای رشته مهندسی مواد
