از زمان تولید تجاری تیتانیوم دی اکسید در اوایل قرن بیستم، به طور گسترده در تولید رنگ، روغن، خمیر دندان و صفحات خورشیدی مورد استفاده قرار گرفته است. در سال 1972 فوجیشیما و هندا، پدیده تجزیه فوتوکاتالیستی آب بر روی الکترود های تیتانیوم دی اکسید تحت تابش ماورابنفش را کشف کردند. از آن زمان تلاش های فراوانی وقف تحقیق بر روی ماده تیتانیوم دی اکسید شد که منجر به پیدایش کاربردهای زیادی برای این ماده، از جمله در زمینه های فوتوولتاییک، فوتوکاتالیست، الکتروکرومیک و حسگرها شد. این کاربرد ها به دو گروه انرژی و محیط یست تقسیم می شوند که اکثر آنها نه تنها به خواص خود تیتانیوم دی اکسید مربوط می شوند بلکه به خواص مواد اصلاح شده بر پایه تیتانیوم دی اکسید و برهمکنش آن ها با محیط زیست نیز وابسته است.
- ارائه شده در دانشگاه صنعتی شریف
- قابل ارائه برای رشته های مهندسی مواد، شیمی، مهندسی شیمی، نانو و مهندسی پلیمر
