کامپوزیتهای پلیمری عضوی از هر دو خانواده جدیدترین و قدیمی‌ترین مواد است. اولین استفاده‌ها از پلیمر‌های تقویت شده توسط مردمان بابل و بین‌النهرین حدود 2000 تا 4000 سال قبل از میلاد صورت گرفته است؛ اما علم بهبود خواص کامپوزیتهای پلیمری با استفاده از پرکننده های مناسب کمتر از یک قرن قدمت دارد. کامپوزیتهای پلیمری پر شده با ذرات فلزی رسانا اخیرابسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند و این به دلیل شباهت خواص الکتریکی این کامپوزیت‌ها با خواص فلزات است.از دیدگاه نظری، هدایت الکتریکی مؤثر در کامپوزیتهای پلیمری-فلزی تابعی از هدایت اجزای تشکیل دهنده آن، شکل، اندازه و درصد ذرات موجود است. یک راهکار برای بررسی کنش‌های میان ذرات فلزی سعی در بهبود کارایی آن‌هاست.
- ارائه شده در دانشگاه صنعتی شریف
- قابل ارائه برای رشته های مهندسی مواد، مهندسی پلیمر، شیمی و فیزیک
- قابل ارائه برای مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد
