در دنیای امروز، حجم انتظارات، تنوع درخواست ها و عمق توقعات مرتبط با نظام های آموزش و پرورش در جهان، و از جمله ایران، آن چنان زیاد است که بیشتر این نظام با شرایط، امکانات، روش ها و نیروی انسانی فعلی شان نمی تواند پاسخگوی همة آن ها بوده و به نحو شایسته از عهده مأموریت و رسالت خود برآیند. بر همین اساس به نظر می رسد، در کشور، نظام آموزش و پرورش فعلی باید متحول شده و تغییراتی بنیادین و اساسی در آن به وجود آید.
