طرح درس یا سناریوی آموزشی بر لزوم استفاده از سازمان‌دهی در امر یاددهی و یادگیری تأکید دارد. همچنین طرح درس به شکل امروزی آن توسط روانشناسان برجسته حوزه آموزش و پرورش شکل گرفته است. نظریات آنان تا به امروز نیز مدنظر برنامه‌ریزان و هدف‌گذاران آموزشی و دست‌اندرکاران آنان در سطح جهان قرار می‌گیرد. در کشور ما نیز موضوع تنظیم طرحی درس حدوداً به دهه‌های اخیر بازمی‌گردد. در واقع، نظام آموزشی کشور لزوم استفاده از این طرح را به عنوان ابزاری کارآمد در زمینه تکنولوژی آموزشی و برای افزایش کیفیت آن مورد توجه قرار داد.
طرح درس نوعی برنامه یا چهارچوب نوشته شده توسط معلم برای اجرای فعالیت های آموزشی در کلاس درس می باشد. در نگارش طرح درس می بایست به ساعت شروع و پایان تدریس، مدت زمان انجام فعالیت های کلاسی، حضور و غیاب دانش آموزان و مهم تر از همه اهداف یادگیری هر جلسه اشاره شود.
حیطه شناختی :
1) آشنایی و معرفی هنرها و ابزارهای خاص آن هنر
2) آشنایی با ساختار جمله های ساده در نثر فارسی
3) آشنایی بیشتر با پدیده ها، مسائل و محیط زندگی. مثال: بچه ها در مورد خاتم و یا معماری تحقیق کنید.
4) تقویت و گسترش بیشتر واژه های تازه. مثال: بچه ها هنرهای که نام آن را شنیده اید نام ببرید؟
6) آشنایی با اصول و شیوه های مهارت های زبانی. مثال: (دانش آموزان متن درس را به صورت آهنگین و زیبا میخوانند هنگام پاسخ دادن به سوالات به سخنان همکلاسی هایشان گوش می دهند.)
7) آشنایی با نعمت های خدا. مثال: اینکه خداوند که خالق جهان و ما انسان هاست و خود اولین هنرمند است.
حیطه مهارتی:
1) تقویت مهارت های شفاهی زبان. مثال: بچه ها لطفا به سوالات من خوب گوش دهید و سپس به سوالاتی که از شما شده است با دقت پاسخ دهید. با صدایی زیبا در گروه یا به صورت فردی از روی درس بخواند.
2) تقویت توانایی انجام فعالیت های یادگیری: مثال: بررسی نحوه یادگیری آنها در گروه ها
5) تقویت توانایی شرکت در فعالیت های گروهی و مشارکتی: مثال: دانش آموزان در گروه خود با کمک هم وسایل مربوط به هنرها بررسی می کنند.
6) تقویت توانایی روان خوانی متن های ساده. مثال: چند تا از بچه ها به صورت داوطلب از روی درس به صورت زیبا و روان بخوانند.
7) تقویت مهارتهای تفکر. مثال: دانش آموزان با همفکری هم برای کارت گروهی خود تصویر مربوط را نصب کنند. معانی کلمات نا آشنای درس را با هم از آخر کتاب یا فرهنگ لغت بیابند.
حیطه عاطفی:
1) ایجاد نگرش مثبت نسبت به هنرها و مشاغل اجتماعی. مثال: بچه ها میدانید که تمام هنرها و هنرمندان و حتی کسانی مانند رانندگان، کشاورزان قابل احترام هستند و به عنوان هنرمند ما باید آنها را بدانیم.
3) تقویت نگرش مثبت به زبان فارسی و کاربرد آن در زندگی. مثال: بچه ها کسی میتواند در رابطه با هنر و یا یک شغلی که در موردش اطلاعاتی دارد برای کلاس و دوستانش توضیح دهد.
4) تقویت علاقه به کتاب و کتاب خوانی: (بچه ها سعی کنید حتما برای آگاهی بیشتر خودتان با کمک بزرگتر های خود در ایام هفته حتما کتاب بخوانید.)
