یکی از بارزترین صفات الهی، صفت رحمت اوست؛ رحمتی که در قرآن کریم با عناوین گوناگونی توصیف شده و خدا خود را با آن صفت معرفی کرده است. در قرآن کریم آمده کَتَبَ رَبُّکُم علی نَفسِهِ الرَّحمة؛ یعنی پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرر کرده است. در بسیاری از آیات قرآن نیز خداوند خود را با صفت ذوالرحمه یعنی صاحب رحمت معرفی می‌فرماید.
پروردگار عالم، رحمت خود را بر خویش لازم و واجب کرده و آن را حتی بر خشم و غضبش پیشی داده است. در دعای جوشن کبیر می‌خوانیم: یا مَن سَبَقَت رَحمَتُه غَضَبَه؛ ای کسی که رحمت او از خشم او پیشی گرفته است.
آری، از خداوند مسألت می‌کنیم ما را با این رحمت بپوشاند، یعنی همه جوانب ما را رحمت فرا گیرد. البته باید به این مسأله توجه کنیم که رحمت خداوند به دو شعبه رحمانیت و رحیمیت تقسیم می‌شود؛ یعنی رحمت خدا یا با صفت «الرحمن» و یا با صفت «الرحیم» جلوه پیدا می‌کند.
این فایل در 13 اسلاید تهیه و تنظیم شده است و مربوط به کتاب آموزههای روانشناسی در قرآن و حدیث می باشد.
» عناوین این فایل عبارتند از:
- مفهوم رحمت در قرآن کریم
- یاری خدا، سنت الهی
- تعبیر کنایی قرآن
- یاری به دین خداوند
- پیامبران مظاهر صفات خدا
- انواع مصادیق وجلوه‌های یاری
- نتیجه‌گیری
