تنبک را می‌توان یکی از کامل‌ترین و پر تکنیک ترین سازهای کوبه‌ای در سراسر جهان دانست، که نقش مؤثری در گروه نوازی ایفا می‌کند. در عصر حاضر نواختن تنبک به‌صورت تک‌نوازی نیز رواج یافته است. برای نواختن تنبک شما باید سه بخش از ساز را به‌خوبی شناخته و در حقیقت تکنیک‌ها روی این سه بخش پیاده‌سازی کنید: پوسته، دهانه‌ی بزرگ و تنه
یک نوازنده مبتدی در گام اول باید روی پوست تمرکز داشته باشد، چراکه بیش‌تر تکنیک‌ها در مرحله‌ی اول آموزش تنبک، در قسمت پوسته است. پوسته ساز از بخش اصلی تشکیل‌شده است: مرکزی (تم)، میانه، کناره (بک)
لازم به ذکر است برای نواختن تنبک شما به هر ده انگشت نیاز دارید.
نت خوانی تنبک از چهار بخش اصلی تشکیل می‌شود:
- علامت‌ها:
برای نواختن حرفه‌ای تنبک شما باید ۲۵۰ علامت را کاملاً شناخته و نحوه‌ی حرکت آن‌ها را بشناسید. هرکدام از این علامت‌ها در حقیقت شیوه‌ی نواختن منحصربه‌فرد و آوای مخصوص به خود را دارد.
- کشش:
کشش در حقیقت زمان ماندگاری و به طول انجامیدن اجرای یک نت در ساز است. این مفهوم در تمامی سازها وجود دارد. برای مثال برای اجرای یک نت گرد شما باید ۴ ثانیه در ذهن خود بشمارید. اما یک نت سفید ازنظر زمانی در ۲ ثانیه اجرا می‌شود.
- سکوت:
در سازهای کوبه‌ای اجرای صحیح سکوت، اهمیت فراوانی دارد. سکوت نیز مانند کشش، زمان‌های متفاوتی دارد و می‌تواند متغیر باشد.
- سبک سه خط:
در این روش هر خط مربوط به یکی از قسمت‌های پوسته است. به عبارتی نت‌هایی که روی خط اول قرار دارند، روی قسمت مرکزی یا تم اجرا می‌شوند. نت‌های قرارگرفته روی خط دوم، مربوط به قسمت میانه و نت‌های خط پایین باید در قسمت کناره یا بک اجرا شوند.
- سبک تک خط:
این شیوه‌ی نت خوانی مختص ساز تنبک است. در این سبک از علامت و ریتم برای نواختن استفاده می‌شود. درواقع علامت‌ها در این سبک نحوه‌ی نواختن و نوع حرکت دست را نشان داده و محل اجرای نت را مشخص می‌کنند.
این مجموعه دربرگیرنده منتخب تمرین‌های تکمیلی در سطح درس نهم از کتاب دوم مجموعه درسنامه تنبک می‌باشد که به شیوه سه خطی نت‌نگاری و ارائه شده است. در مجموعه درسنامه تنبک، کوشش بر آن بوده است تا با طراحی یک نقشه راه منسجم، سطح‌بندی شده و هدفمند، مسیر یادگیری صحیح و اصولی نوازندگی تنبک، برای علاقه‌مندان به این ساز هموار گردد.
