نوغانداری به منظور تولید پیله، مادر یکی از قدیمی ترین صنایع جهان یعنی صنعت نساجی است که طی آن برگ درخت توت به نخ ابریشم تبدیل شده و ارزش افزوده سرشاری پدید می آورد. ابریشم رشته ای است نازک، بلند، سبک، نرم ، جاذب الرطوبه، رنگ پذیر ، مقاوم در برابرنوسانات حرارت، نارسانا و درخشنده . این خصوصیات باعث استفاده گسترده از آن در تولید البسه، نارساناها، صنایع لاستیک، وسایل پزشکی و … گشته است.
کرم ابریشم یا Bombix mori حشره ای است کوچک که دارای دگر دیسی کامل شامل چهار مرحله تخم، لارو، شفیره و پروانه در یک نسل می باشد. در مرحله اول ، جنین رشد و نمو کرده و به لارو تبدیل می شود. در دومین مرحله ، لارو با تغذیه مواد غذایی به رشد و نمو خود ادامه می دهد. سومین مرحله دگردیسی یا تبدیل لارو به شفیره است. آخرین مرحله یا مرحله زایشی شامل تخم ریزی پروانه ماده پس از جفت گیری است.
تغذیه کرم ابریشم از برگ تازه درخت توت انجام می پذیرد و تنها در دوره لاروی تغذیه صورت می پذیرد. برای تغذیه کرم های جوان می توان از برگ های خرد شده با یا بدون شاخه استفاده کرد ولی کرم های بالغ منحصرا از برگه ای خرد نشده با یا بدون شاخه تغذیه می کنند.
- موضوع طرح: پرورش کرم ابریشم
- ظرفیت: ۶٠٠ جعبه در یک دوره
- محل اجرای طرح: قابل اجرا در استانهای نیمه شمالی و مناطق مرکزی کشور
- سرمایه گذاری کل: ۱۱۲۹/۸ میلیون ریال
- سهم آورده متقاضی: ۱۱۹/۸ میلیون ریال
- سهم تسهیلات: ١٠١٠ میلیون ریال
- میزان اشتغال زایی: ١٠ نفر
میزان برگریزی برای هر جعبه (شامل ٢٠ هزار تخم نوغان) بسته به سن لاروها از ۱/۵ تا ۱۱۵ کیلوگرم در نوسان است. سطح مناسب برای پرورش کرم های ابریشم نیز یکی از نکاتی است که تاثیر بسزایی در یکنواختی رشد کرم ها دارد. اندازه مناسب سطح بستر در هر سن و هر روز باید مورد توجه قرار گیرد. لازم به توضیح است که رشد کرم ابریشم بخصوص در سنین اول و دوم بسیار سریع می باشد بطوریکه یک لارو متولد شده در سن اول (که سه الی چهار روز به طول می انجامد)، پنجاه برابر وزن خود را در روز اول خواهد داشت و زمانیکه به رشد کامل خود برسد از نظر وزن ده هزار برابر، از نظر حجم هفت هزار برابر و از نظر سطح چهارصد برابر بزرگتر خواهد بود.
با توجه به شکاف موجود بین عرضه و تقاضای ابریشم در جهان اجرای این طرح به عنوان یک فعالیت تولیدی، ضمن اینکه گامی به سوی خود اتکایی کشور در محصولات کشاورزی به شمار می رود و دارای توجیه مناسب اقتصادی است، می تواند تامین کننده نیاز صنایع تبدیلی و بازار مصرف بوده و بسترساز اشتغال به کار نیروهای متخصص (خصوصا در علوم کشاورزی و دامپروری) و فاقد تخصص گردد. ضمن اینکه بانوان کارآفرین نیز می توانند با پیاده سازی این طرح، گامی در جهت توسعه میهن بردارند.
