در حفاری چاه های گاز از گل حفاری با ترکیبات متفاوت شیمیایی استفاده می شود که همگی این گل ها پس از اتمام حفاری بعنوان پسماند برجا میماند که اثرات نامطلوب زیست محیطی ناشی از این زائدات حفاری باعث شده است که مطالعات گسترده ای در ارتباط با کنترل آلودگی محیط زیست از طریق بکارگیری تکنولوژی های مختلف در ارتباط با تصفیه این پسماندها انجام گیرد. در اینجا روش دیگری معرفی شده است که هیچگونه تصفیه ای بر روی گل انجام نمی شود و تمامی زائدات حفاری مستقیما از طرق دالیز درون چاه تزریق می شود.
در روش فوق دفع مواد جامد اضافی، به درون سازند میباشد. بدین ترتیب که ابتدا با توجه به عمق آب های سطحی و مهیا بودن شرایط سازندی، سازند مورد نظر را در عمق مناسب شناسایی کرده و تمامی مواد برجا مانده از سیال حفاری و کنده های حفاری در حد فاصل بین جداری سطحی و جداری میانی درون سازند تزریق می شود. مواد جامد ابتدا با گل حفاری مخلوط و بصورت دوغاب در می آیند به طوری که قابل پمپ کردن باشد. سپس این دوغاب را درون سازندی که از قبل در هنگام حفاری شناسایی کرده ایم بصورت عملیات TOP JOB در بین فضای بین جداری و سازند تزریق می کنیم و سپس پشت سر آن دوغاب سیمان را پمپ کرده و فضای بین جداری و سازند سیمان میشود. با استفاده از این روش علاوه بر اینکه هزینه ای برای تصفیه پسماندهای حفاری صرف نشده است، در مدت زمان بسیار اندک از آلودگی محیط زیست نیز جلوگیری خواهد شد.
کلمات کلیدی: PRESSURE BURST، ZERO DISCHARGE، SOLID CONTROL، TOP JOB PERMEABLE ZONE، PRESSURE COLLAPSE تزریق پذیری، رئولوژی، کنده حفاری پسماند حفاری
