پهنه گسله کازرون، کمربند چین خورده-رانده زاگرس را به دو بخش فارس و لرستان-خوزستان تقسیم نموده است. فعالیت این گسل سبب بالا آمدگی و خمش تاقدیس گیسکان در منطقه برازجان (60 کیلومتری شمال بندر بوشهر) گردیده و همین مسئله باعث رخنمون سازند کژدمی با سن کرتاسه میانی شده است. در این تاقدیس سازندهایی نظیر آسماری، سروک و داریان به عنوان پتانسیل های سنگ مخزن نفت رخنمون یافته اند. وجود تراوشات نفتی (در قالب چشمه های نفتی) در دامنه جنوبی این تاقدیس خشک حکایت از آن دارد که منشاء تراوش احتمالا از میادین نفتی مجاور می باشد.
با استفاده از تکنیک های سنجش از دور، بررسی های صحرایی و اطلاعات زیر سطحی، ضمن شناسایی پهنه گسله کازرون، ارتباط این ساختار با ساختارهای زیر سطحی در محیط GIS مشخص گردید. نتایج این انطباق نشان داد که رده اصلی این پهنه گسله ضمن بریدن سطحی و عمقی میدان نفتی نرگسی، شرایط برای زهکشی (سرریز) نفت از این میدان به دامنه جنوب غربی تاقدیس خشک گیسکان فراهم نموده است.
کلمات کلیدی: پهنه گسله کازرون، تاقدیس گیسکان، میدان نفتی نرگسی، تکنیک های سنجش از دور، GIS
