یادگیری انسان و سازماندهی رفتار انسان در گرو نشاط و شادابی وهیجانات مثبت اوست و خلاقیت، شکوفایی استعدادها در گرو نشاط و انبساط روحی انجام می شود. شکی نیست که یکی از وظایف مهم تربیتی مدیریت وبرنامه ریزی آموزشی مدارس، تشویق انسان به مشارکت و تعاون در همه امور است و آنان می توانند با تدوین برنامه ریزی آموزشی مناسب به جلب مشارکت دانش آموزان در امور مختلف مدرسه اقدام کنند و این موضوعمی تواند به احساس مفید بودن و دور شدن از انزوا و کسالت در انسان کمک کند و خود یکی از موارد شاد و با نشاط زیستن است.
لذا، این پژوهش به بررسی تاثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان اهواز و ارائه راهکار به منظور افزایش شادابی و نشاط در برنامه ریزی آموزشی پرداخته بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهر اهواز به تعداد 17792 نفر تشکیل دادند. شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ( 1970 ) تعداد نمونه s=376 نفر برآورد گردید.
برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش، از دو روش استفاده گردید. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمارتوصیفی و استنباطی استفاده شده است.جهت محاسبه درصد ها، محاسبه شاخص های مرکزی، پراکندگی مناسب، طبقه بندی کردن داده ها و رسم نمودار استفاده شده است. جهت تعمیم نتایج، تعیین رابطه بین نظرات طبقه مورد مطالعه از آزمون T یک گروهی استفاده است. نتایج پژوهش نشان داد که شادابی، نشاط، جنسیت و وضعیت اقتصادی خانواده در برنامه ریزی آموزشی خصوصا پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی موثر واقع شده است.
کلمات کلیدی: شادابی، نشاط، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان ابتدایی، برنامه ریزی آموزشی
