خسارت های ناشی از خوردگی وسایل حفاری چاه های نفت، اخیراً به مقدار زیادی مورد توجه پیمانکاران و کارفرمایان قرار گرفته است. بنابراین آشنایی مهندسان گل با اثر سیال حفاری بر روی ساقه حفاری و وسایل درون چاهی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. یکی از مهمترین وظایف مهندسان گل شناخت انواع خوردگی، روش اندازه گیری میزان خوردگی، تعیین نوع خوردگی و روش مبارزه با آن می باشد.
گل های پایه آبی که اکسیژن و دی اکسیدکربن در آن ها حل شده باشد، محیط مناسبی برای تولید خوردگی میباشند. کاهش PH و افزایش حالت ژلاتینی این نوع گل ها که باعث افزایش گاز محبوس شده در گل می شود، سرعت خوردگی را افزایش میدهند.
خوردگی یک میل طبیعی برای فلزات احیاء شده، جهت بازگشت به ترکیبات پیش از احیاء است. فلزات اغلب در طبیعت به صورت ترکیباتی هستند، که از نظر ترمودینامیکی پایدار میباشند، پس از احیاء پایداری خود را از دست داده و اگر مجدداً در مجاورت محیط طبیعی قرار گیرند، خورده شده و به ترکیب اولیه خود باز میگردند.
خوردگی را به دو دسته، تر و خشک میتوان تقسیم نمود. مکانیزم خوردگی تر، الکتروشیمیایی است. خوردگی خشک به واکنش های گاز - جامد و در درجه حرارت های بالا گفته می شود. در صنعت حفاری خوردگی تر مورد بحث می باشد. خوردگی آهن در الکترولیت گل حفاری و سیالات دیگر از انواع خوردگی تر میباشند. هرچه قدرت هدایت الکتریکی سیال بالاتر باشد، جریان عبوری بیشتر و میزان خوردگی بالاتر خواهد بود.
