این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی نوجوانان اجرا شد. این پژوهش آزمایشی شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه سریش آباد کردستان بودند که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونه های این پژوهش شامل 30 دانش آموز دختر دوره متوسطه بودند که به طور نمونه گیری دردسترس گزینش شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسش نامه 84 سؤالی بهزیستی روان شناختی ریف بود. پیش آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. سپس روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا به مدت 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد و پس آزمون بعد از اجرای روش مداخله ای در هر دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیری مانوا نشان داد آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در متغیر بهزیستی روان شناختی بعد از اجرای روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا افزایش معناداری را نشان دادند (001/0>P).
نتایج این پژوهش نشان داد روش مداخله ای مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا، بهزیستی روان شناختی نوجوانان را افزایش می دهد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا بر رشد شخصی، خودمختاری، تسلط بر محیط، روابط مثبت با دیگری، هدف در زندگی و پذیرش خود، تأثیر معناداری داشت (001/0>P).
کلید واژه: روان شناسی مثبت گرا، بهزیستی روان شناختی، نوجوانان
