پس از جنگ جهانی اول در پی ترس و وحشت ناشی از آن، حرکت های مزبور برای دستیابی به هدف آرمانی ممنوعیت کامل جنگ صورت گرفت اما وقوع جنگ جهانی دوم نشان داد که این اقدامات برای پیشگیری از جنگ کافی نیست. در میثاق از تجاوز تعریفی بعمل نیآمده بود. فقط در اصول 10 و 11 اعضای جامعه موظف بودند تمامیت ارضی و استقلال سیاسی یکدیگر را محترم شمرده و همچنین ملزم بودند هر جنگ و یا تهدید جنگی را نقض صلح تلقی و اقدامات لازم را بعمل آورند. در این رهگذر هیأت اجرائیدر هنگام وقووع تجاوز، تهدید یا خطر تجاوز می بایست وسایل لازم را تهیه و اجرای آن را تعهد نماید. لذا وقوع جنگ یا تجاوز نقض صلح تلقی و اعضا متعهد بودند که از توسل به جنگ و یا ارتکاب تجاوز خودداری و در صورت وقوع عکس العمل لازم را نشان دهند. البته این اصول کاستی هایی داشت که از جمله آنها عدم تعریف تجاوز بود، ضمن اینکه معیار و مرجع احراز تجاوز نیز مشخص نشده بود.
» فهرست مطالب:
- بخش اول- قبل از جنگ جهانی دوم
- مبحث اول- میثاق جامعه ملل
- مبحث دوم- کنفرانس 1919 پاریس
- مبحث سوم- عهدنامه لوکارنو 1925
- مبحث چهارم- عهدنامه تحریم جنگ 1928
- مبحث پنجم- کنفرانس خلع سلاح 1932
- بخش دوم- بعد از جنگ جهانی دوم
- مبحث اول- دادگاههای نظامی نورنبرگ و توکیو 1949- 1945
- مبحث دوم- کنفرانس سانفرانسیسکو 1945
- مبحث سوم- منشور ملل متحد
- مبحث چهارم- کمیسیون حقوق بین الملل 1947
- مبحث پنجم- کمیته های مجمع عمومی ویژه تعریف تجاوز
- مبحث ششم- قطعنامه تعریف تجاوز 3314 مجمع عمومی سال 1974
- مبحث هفتم- دیوان کیفری بین المللی یوگسلاوی سابق و رواندا
- مبحث هشتم- کمیسیون حقوق بین الملل 1996
- بخش سوم- دیوان کیفری بین المللی و تعریف تجاوز
- مبحث اول- کمیته مقدماتی (قبل از تشکیل کنفرانس)
- مبحث دوم- کنفرانس رم و تعریف تجاوز
- مبحث سوم- کمیسیون مقدماتی (بعد از تشکیل کنفرانس)
- 1- اجلاس اول کمیسیون مقدماتی فوریه 1999
- 2- اجلاس دوم تا چهارم کمیسیون مقدماتی 2000-1999
- 3- اجلاس پنجم کمیسیون مقدماتی 29 مارس 2000
- 4- اجلاس ششم کمیسیون مقدماتی دسامبر 2000 نیویورک
- 5- اجلاس هفتم و هشتم کمیسیون مقدماتی اکتبر 2001
- مبحث چهارم- مجمع دولتهای عضو ASP و نشستهای کارگروه
- نتیجه گیری
- فهرست منابع و مأخذ
