ﺑﺸﺮ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﯿﻄﯽ اﻣﻦ ﺑﺮای ﺑﻘﺎ و اﺳﺎﯾﺶ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز از ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﻧﯿﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﺳﺖ. او درﯾﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی دﯾﮕﺮ ﺑﺎز ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺧﻮد و ﻧﺴﻞ ﻫﺎی اﯾﻨﺪه ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ان ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ دﻫﻪﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺑﯽ روﯾﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری و اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ، ﺗﻌﺎدل اﯾﻦ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ را ﺑﺮ ﻫﻢ زده و ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻪ وﺟﻮد اﻣﺪن ﻣﺸﮑﻼت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺟﻤﻠﻪ، زﻣﯿﻦ، ﺳﻼﻣﺖ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ، ﻣﺼﺎﻟﺢ، اﻧﺮژی، اب ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﮔﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺴﮑﻦ دارای روﻧﺪی ﭘﺎﯾﺪار ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪی ﭘﺎﯾﺪار ﮐﻪ ﻻزﻣﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ اﺳﺖ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ، ﻋﻼوه ﺑﺮ ان در وﺿﻌﯿﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺎزی ﻋﺎﻣﻞ ﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ از اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻣﻌﻤﺎری ﺳﺒﺰ روﺷﯽ ﺑﺮای ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺗﺌﻮری ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﯾﻨﺪه ﺷﺎﯾﺪ ﻗﺎﻟﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻓﻨﺎوری را ﻣﻔﻬﻮم ﺗﺎزه ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ،
ﭼﯿﺰی ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻫﺮ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ان ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻢ ﻣﻮﺿﻮع ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﺨﺮب ان ﺑﺮ ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺎ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی داﻧﺶ و ﻃﺮاﺣﯽ روز ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺎﻣﯿﻦ اﯾﺪه ال ﻫﺎ ﻧﯿﺎز ﻫﺎی ﺳﺎﮐﻨﯿﻨﺶ را ﺑﺮ ﻃﺮف ﮐﻨﺪ.
