برنامهریزی اوقات فراغت برای ترمیم خستگی جسمی و روانی و تأمین بهداشت روان ضروری است. اوقات فراغت زمینهساز شکوفایی خلاقیت، تفکر واگرا و خودشکوفایی فردی است. در کاهش آسیبهای اجتماعی، اشاعه فرهنگ عمومی و تعالی شخصیت نقش دارد.
با توجه به جمعیت جوان کشور و تعطیلات فراوان، برنامهریزی اوقات فراغت یک ضرورت اجتماعی و تربیتی است. عوامل مؤثر در برنامهریزی شامل: سن، جنسیت، مکان، زمان، شغل و سطح تحصیلات است. اصول برنامهریزی شامل مشارکت فعال، تنوع بخشی، استفاده از فناوری و همکاری نهادها است.
مبانی برنامهریزی بر پایههای روانی، تربیتی، اجتماعی، اقتصادی و دینی استوار است. انتخاب آزادانه فعالیتهای فراغتی به رشد استعدادهای ذاتی و خودباوری کمک میکند.
این محتوا برای چه کسانی مفید است؟
- برنامهریزان و مدیران فرهنگی و ورزشی
- مربیان و معلمان در حوزه تربیتی
- پژوهشگران علوم اجتماعی و روانشناسی
- خانوادهها و جوانان برای مدیریت بهتر اوقات فراغت
- نهادهای دولتی و سازمانهای مردمی فعال در حوزه جوانان و فراغت
