توانمندسازی کارکنان یعنی دادن قدرت، اختیار، اطلاعات و اعتمادبهنفس به کارکنان تا خودشان تصمیم بگیرند، مسئولیت بپذیرند و با انگیزه و خلاقیت کار کنند. این مفهوم از دهه ۱۹۹۰ مطرح شد و امروزه از تفویض ساده اختیار فراتر رفته و به ایجاد حس شایستگی، خودمختاری، تأثیرگذاری، معنیدار بودن و اعتماد (۵ بعد روانشناختی) توجه دارد.
موانع اصلی آن شامل نگرش منفی مدیران، ترس از دست دادن کنترل و ساختارهای سنتی هرمی است. مزایای آن: رضایت شغلی بالاتر، خدمات بهتر به مشتری، چابکی سازمان و بهرهوری بیشتر. برای موفقیت نیاز به اهداف روشن، ساختار شبکهای، نظام پاداش مبتنی بر عملکرد، آموزش، دسترسی به منابع، مدیریت مشارکتی و تفویض واقعی اختیار دارد. مدیران باید اعتماد بسازند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و فرهنگ ریسکپذیری و همکاری را ترویج کنند. خودکارآمدی کارکنان کلید اصلی توانمندسازی موفق است.
این ارائه به درد چه کسانی میخورد؟
- مدیران ارشد و میانی که میخواهند سازمانشان چابکتر، نوآورتر و مشتریمحور شود
- کارشناسان و مشاوران منابع انسانی و توسعه سازمانی
- اساتید و دانشجویان مدیریت، رفتار سازمانی و روانشناسی سازمانی
- کارمندان و تیملیدرهایی که قصد دارند در سازمان خود فرهنگ توانمندسازی را پیاده کنند
- سازمانهای دولتی و بزرگ که با دیوانسالاری و عدم انعطافپذیری دستوپنجه نرم میکنند
- همه کسانی که به دنبال افزایش انگیزه، تعهد و عملکرد کارکنان بدون افزایش هزینههای سنگین هستند.
