در این تحقیق نحوه آزادسازی کرنشهای رهاشده برای محاسبه تنشهای پسماند در روش سوراخکاری مرحله‌ای مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور یک قطعه ضخیم استوانه‌ای از جنس آلومینیوم با ضخامت ۵ میلی‌متر مورد بررسی قرار گرفته است. سوراخکاری به روش مرحله‌ای و با سرعت بالا در چند گام متوالی انجام شده و کرنشهای رهاشده توسط یک کرنش‌سنج روزت ثبت شده است. برای تبدیل کرنشهای رهاشده به تنشهای پسماند، توزیع کرنشهای رهاشده به سه شکل تابع خطی، تابع درجه دو و تابع درجه سه در عمق سوراخ مورد مطالعه قرار گرفته است. برای هر حالت تنشهای پسماند طولی، محیطی، برشی، تنشهای اصلی و زاویه‌های اصلی برای هر گام در ضخامت قطعه محاسبه شده و بهوسیله ماتریس تنظیم تیخانوف همگرایی نتایج مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در پایان نتایج برای سه حالت مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل از مقایسه تنش‌ها و درجه منحنی‌ها نشان می‌دهد که منحنی درجه سه برای ارزیابی کرنشهای رهاشده و تبدیل به تنشهای پسماند مناسب‌تر بوده و مقدار خطا در منحنی درجه دو از دو حالت دیگر بیشتر است.
کلمات کلیدی: تنشهای پسماند، اندازهگیری کرنشهای رهاشده ، تنش پسماند غیریکنواخت، روش سوراخکاری مرحله‌ای
