هدف این پژوهش بررسی نقش و تاثیرگذاری وابستگی به بدهی و نسبت های مالی کلیدی بر مدیریت سود تعهدی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. سود گزارش شده ی شرکت ها به عنوان یکی از معیارهای مهم تصمیم گیری و از مهمترین معیارهای ارزیابی عملکرد و تعیین ارزش بنگاه اقتصادی تلقی می شود، که همواره مورد استفاده ی طیف وسیعی از استفاده کنندگان نظیر سهامداران، سرمایه گذاران، کارگزاران بورس و ... قرار می گیرد. اهمیتی که سود حسابداری برای استفاده کنندگان از اطلاعات مالی دارد، باعث شده است که مدیریت واحد تجاری به مبلغ و چگونگی تهیه و ارائه آن توجهی خاص نشان دهد.
یکی از جنبه های با اهمیت سود حسابداری نقش آن در قراردادهای تامین مالی است. در این پژوهش جهت ارزیابی مدیریت سود تعهدی از مدل کوتاری (2005) استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه ها، تعداد 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 تا 1395 (تعداد 840 شرکت-سال)، به روش حذفی سیستماتیک انتخاب شده.
گردآوری و محاسبه داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری Eviews 9 به روش تحلیل رگرسیون داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج آزمون معناداری ضرایب بر اساس معادله های رگرسیون برازش شده، به طور خلاصه حاکی از وجود ارتباط معکوس و معنی دار بین سطح وابستگی به بدهی و مدیریت سود تعهدی و ارتباط معکوس و معنی دار بین نسبت جاری و مدیریت سود تعهدی، ارتباط معکوس و معنی دار بین نسبت کل حقوق صاحبان سهام به کل بدهی ها و مدیریت سود تعهدی، ارتباط مستقیم و معنی دار بین نسبت گردش نقدی و مدیریت سود تعهدی و عدم وجود ارتباط معنی دار بین سایر نسبت های مالی کلیدی با مدیریت سود تعهدی می باشد.
کلمات کلیدی: مدیریت، سرمایه گذاری، نسبت های مالی کلیدی، وابستگی به بدهی، حقوق صاحبان سهام، گردش نقدی، مدیریت سود تعهدی، سود ، بورس اوراق بهادار تهران
