ارتباط از جمله پدیده هایی است که با همه جوانب زندگی انسان پیوند خورده است. ارتباطات از مهم ترین و پیچیده ترین رفتارهای انسانی است که روز به روز بر این پیچیدگی افزوده می شود. انسانها بخش مهمی از زندگی خود را در سازمان های رسمی و غیررسمی سپری می کنند که در آن ارتباطات جریان دارد. ارتباطات سازمانی امری انکارناپذیر است، زیرا مراحل انجام کار را ترغیب کرده و تبادل اطلاعات بین کارکنان رده های مختلف سازمانی را امکان پذیر می سازد. در این میان ارتباطات در سازمان های آموزشی به مراتب حساس تر و پیچیده تر هم می شود. هر چه شرایط بهتری برای جریان ارتباطی در سطح فردی، گروهی و سازمانی فراهم گردد شرایط برای آموزش موثرتر فراهم می گردد. در این مقاله از روش پژوهش توصیفی و برای جمع آوری اطلاعات از روش مطالعه میدانی و کتابخانه ای استفاده شده و بررسی نتایج از نوع تحلیلی می باشد. در مورد ارتباطات نظریه های متفاوتی بیان شده است که این نظریه ها می توانند به برقراری ارتباطات موثر در سازمان منجر شود. رهبران و مدیران آموزشی با شناخت ابعاد، فرایندها، الگوها، شبکه ها و رویکردهای ارتباطی می توانند کاراترین آنرا شناخته و در ساختار آموزش بکار گیرند تا نتایج خوبی بدست آورند.
- ارتباطات، عبارت است از فرآیند انتقال، علائم، اطلاعات و فعالیت ها برای رسیدن به اهداف فردی و جمعی.
- ارتباطات فرآیند ایجاد، انتقال تفسیر عقاید، حقایق، نظرات و احساسات است.
- این فرایند ضرورتا اشتراکی است، یعنی داد و ستد متقابلی است بین دو نفر یا بیشتر.
- ارتباطات جریان مواد، اطلاعات، ادراکات و تفاهم های بین اجزا و اعضای مختلف سازمان است.
