سازه اشتیاق تحصیلی در روند تحصیلی زندگی دانش آموز و ازجمله مهم ترین مؤلفه ها در مواجه موفقیت آمیز با چالش های تحصیلی، شغلی، خانوادگی، اجتماعی که هر جوانی در مسیر رسیدن به آرزوها و اهدافش با آن مواجه می شود، محسوب می گردد باید به شور و شوق و اشتیاق و عوامل وابسته به آن به عنوان بخشی از عناصر مؤثر بر موفقیت دانش آموز توجه ویژه مبذول شود (آرورا و همکاران، 2013).
اشتیاق تحصیلی سازه ای است که برای اولین بار جهت درک و تبیین افت و شکست تحصیلی مطرح گردید و به عنوان پایه و اساسی برای تلاش های اصلاح گرایانه در حوزه تعلیم و تربیت مدنظر قرار گرفت (فردریکس، بلومنفیلد و پاریس[1]، 2004). پرکمن و همکاران(2013) اشتیاق تحصیلی را به صورت عملکرد هوش شناختی و پشتکار و شرکت در یادگیری گروهی هدفمندی تعبیر کرده است. با توجه به سطوح روانشناختی، اینگونه گزارش شده است که اشتیاق تحصیلی به معنی اشتیاق دانش آموز به درس هایش در مدرسه است و اینگونه تعریف شده است "مقدار انرژی فیزیکی و روانشناختی که دانش آموز به تجارب تحصیلی خود اختصاص می دهد (وانگ و ایکلز، 2013).
