تصور میشود که نگرانی یکی از اجزای مهم اضطراب باشد(بارلو، 1988؛ بورکوویچ و همکاران، 1983). اشخاصی که تجربه نگرانی دارند یک دلواپسی شدید و مقاومی نسبت به رویدادهای منفی احتمالی که ممکن است در آینده رخ دهد، دارند. (بارلو، 1988). نگرانی مانند نشخوار فکری به صورت مرور ذهنی مکرر افکار مرتبط با ناراحتی و پریشانی هیجانی رخ میدهد با این حال نشخوار فکری دقیقا همانند نگرانی نیست(گولد و وگنر، 1995). محتوای نشخوار فکری می تواند رویدادهایی که در گذشته، حال و آینده باعث پریشانی و ناراحتی هیجانی شده (یا خواهد شد) را در بر بگیرد ولی محتوای نگرانی بیشتر درباره رویدادهای آینده است با این وجود در زمینه اضطراب این دو می توانند مکمل هم باشند.
نگرانی در بسیاری از اختلالات اضطرابی نقش مهمی دارد(بارلو، 1988، راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی، 2013) برای مثال اختلال اضطراب فراگیر تا حد زیادی با با نگرانی گستردهای درباره حوادث و رویدادهای متعدد زندگی مشخص میشود. اختلال وحشتزدگی با نگرانیهایی درباره وقوع حملات وحشتزدگی در آینده تعیین میشود فوبیهای خاص با نگرانیهای مزمن و افراطی از مواجهه با محرکهای ترسناک مشخص می شود.