دانش امروزه به عنوان مهمترین منبع استراتژیک سازمانی در نظر گرفته می‌شود و مدیریت این دانش برای موفقیت سازمانی حیاتی است اگر سازمان بخواهد از دانشی که دارد استفاده کند و آنرا سرمایه ساز کند باید بداند که چگونه دانش ایجاد می‌شود، به اشتراک گذاشته می‌شود و در داخل سازمان استفاده می گردد.دانش در سطوح مختلف وجود دارد و به اشتراک گذاشته می شود
اشتراک‌گذاری دانش امری ضروری برای ایجاد دانش، یادگیری سازمانی و موفقیت عملکرد است.
دانش در زمینه سازمانی تمایل به فازی بودن در ماهیت دارد و تنگاتنگ افرادی است که آنرا دارند و تلاش‌ها را برای تعریف اندازه‌‌گیری و مدیریتش به چالش می اندازد و معانی گوناگونی دارد.
داونپورت و پروساک دانش را اینگونه تعریف می‌کنند: ترکیب سیالی از تجربه‌ها، ارزش‌ها، اطلاعات مربوطه و بصورت ماهرانه منسجم که چارچوبی برای سنجش و قالب‌بندی تجربه و اطلاعات جدید را فراهم می‌کند. دانش از ذهن یادگیرنده سرچشمه گرفته و در آنجا به کار می‌رود.
