استرس را هر چند بطور مشخص می توان زائده تمدن صنعتی و شهری شدن دانست، اما هیچ دوره از تاریخ انسان و زندگی فرد را نمی توان سراغ گرفت که با استرس همراه نبوده باشد، تنها می توان گفت که بتدریج از ماهیتی فیزیکی مانند گرسنگی، سرما، بلاهای طبیعی، مرگ های دسته جمعی و زودرس تبدیل به ماهیت روانی و اجتماعی شده است.
دیرینه پرداختن به استرس را می توان با دیدگاه دوگانه انگاری تن و روان و تأثیرات یکی بر دیگری در نظریات افلاطون و ارسطو مربوط دانست. از اندیشمندان ایرانی نیز به ابوعلی سینا می توان اشاره نمود که کاملاً با موضوع استرس و اثرات آن بر جسم آشنا بوده است. علاوه بر این در پزشکی قدیم ایران تأثیر عوامل محیطی بر بیماری های تحت عنوان اعراض نفسانی مورد نظر بوده است(قریب 117:1382 ).
در قرون جدید توجه به رویدادهای استرس آمیز زندگی، به دهه 1930 بر می گردد که در آن "مه یر" بهره گیری از پرونده شخصی را در تشخیص پزشکی پیشنهاد کرد. در سال 1949 هولمز و راهه درجه بندی سازگاری مجدد اجتماعی را پدید آوردند که به عنوان یک مقیاس ارزیابی رویدادهای استرس زای زندگی به شکل گسترده ای در 1970 به کار برده شده است(بوالهری و همکاران1379).
- واژه شناسی استرس
- بررسی عوامل فشارزای روانی
- انواع استرس
- علائم و نشانه های استرس
- دیدگاه ها و مبانی نظری
- مقابله فعال
- برنامه ریزی
- تمایل به جستجوی حمایت اجتماعی
- شیوه های مقابله
- عقاید
- سیستم حمایتی
- روش های کنار آمدن با استرس
- منابع لازم برای مبارزه با استرس
- پیشینه تحقیق
