مفاهیم اضطراب آشکار و پنهان، در ابتدا به وسیله کتل و سپس به صورت کامل تری توسط اشپیل برگر (1970) مطرح شد ( 1*، ص 33). پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپیل برگر که به پرسشنامه STAI معروف است، به طور عمیقی در پژوهش ها و فعالیت های بالینی مورد استفاده قرار گرفته است. این پرسشنامه شامل مقیاس های جداگانه خود سنجی، برای اندازه گیری اضطراب آشکار و پنهان می باشد. ( 1*، ص 112).
اضطراب آشکار (S )، می تواند به عنوان مقطعی از زندگیِ یک شخص محسوب شود یا به عبارتی، بروز آن موقعیتى است و اختصاص به موقعیتهاىِ تنش زا (جر و بحثها، از دست دادنِ موقعیتهاى اجتماعى، تهدید امنیت و سلامت انسان) دارد (2، ص 3). اما، اضطرابِ پنهان (T)، به تفاوتهایى فردی، در پاسخ به موقعیت هایِ پر استرس با میزان های مختلف اضطراب آشکار، دلالت دارد.
اضطراب آشکار و پنهان، در برخی زمینه ها به مثابه انرژی جنبشی و پتانسیل، با هم قابل مقایسه هستند. اضطراب آشکار همانند انرژى جنبشى، به یک عکسالعمل یا فرایند ملموس اشاره دارد که در زمانى معین و در سطحى معین از شدت واقع مى شود. اضطراب پنهان، همانند انرژی پتانسیل، به تفاوت های فردی در عکس العمل ها اشاره دارد. انرژی پتانسیل، به تفاوت هایی در میزانِ انرژی جنبشی اشاره دارد که با یک موضوع جسمانی ویژه، همراه شده است و در صورتی که یک نیروی مناسب پدید آید، می تواند ظاهر شود (1*، ص 35-33).
توصیف پرسشنامه STAI
پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان STAI شامل مقیاس های جداگانه خود سنجی، برای اندازه گیری اضطراب آشکار و پنهان می باشد. مقیاسِ اضطرابِ آشکار ( فرم y-1 از STAI) شامل بیست جمله است که احساسات فرد را در «این لحظه و در زمانِ پاسخگویی» ارزشیابی می کند. مقیاس اضطرابِ پنهان فرم y-2 از STAI هم شامل بیست جمله است که احساسات عمومی و معمولیِ افراد را می سنجد. نمونه مقیاس ها در انتهای مبحث آورده شده است ( 1*، ص 112).
