امروزه با افزایش توجه به طراحی فضاهای آموزشی، آگاهی کاملتری از نیازهای شناختی، الگوهای رفتاری و فرایند رشد جسمی و روانی کودکان خاص به دست آمده و نظریه های آموزشی و یادگیری محیط، محور را به سمت پرورش خلاقیت به خصوص در دوران کودکی این افراد جهت داده است. لذا وجود پارامتر خلاقیت در مرکز توانبخشی برای رشد ذهنی، فیزیکی، عاطفی و اجتماعی افراد معلول و خاص درکودکی که زمان زیادی در آن سپری می کنند، امری مهم است و به همین منظور برای رشد طبیعی کودکان معلول ذهنی نه تنها داشتن محیط مناسب ضروری است، بلکه برای رشد هر یک از استعداد ها و توانایی های فردی وجود خلاقیت در روزمرگی و آموزش امری مهم تلقی می گردد. هدف اصلی این پژوهش تاثیر خلاقیت در مراکز آموزشی کودکان معلول ذهنی است. کودکان معلول ذهنی از نظر جسمی، فکری، عاطفی و رفتاری با سایر افراد جامعه متفاوت هستند، بر همین اساس برای شکوفایی و رشد استعدادهایشان نیازمند محیط های بخصوصی می باشند.
همچنین خلاقیت به عنوان یکی از جلوه فضاهای آموزشی و پرورشی می تواند در کارایی درونی کودکان معلول ذهنی مؤثر باشد که به هر نحوی تأثیرات متفاوتی بر افراد می گذارند و می توانند سبب ایجاد هیجان و یا حتی آرامش و در این کودکان، موجب رغبت و حس علاقه مندی به محیط و در نتیجه یادگیری گردند.
