مقاله پیش رو با هدف بررسی کاربرد های تربیتی نظریه یادگیری اجتماعی بندورا در آموزش کودکان تببین شده است. در نظریه یادگیری اجتماعی آلبرت بندورا گفته می شود که یادگیری افراد از طریق مشاهده، تقلید و مدل سازی رخ میدهد. بنا بر مشاهده و تقلید، به طور ناخودآگاه در بسیاری از افراد یادگیری به صورت مثبت و منفی انجام میگیرد و پیامدهای ثمربخش، یا زیانبار خود را به دنبال خواهد داشت.
برای تبیین این نظریه به شرح این مفاهیم میپردازیم.یادگیری از طریق سرمشقگیری عبارت است از اضافه کردن به رفتار مشاهده شده و کسر کردن از آن و تعمیم دادن یک رفتار مشاهده شده به موقعیت دیگر. سرمشق گیری از مطابقت دادن اعمال فرد با دیگران فراتر است و بازنمایی نمادین اطلاعات و ذخیره کردن آن برای استفاده در آینده را شامل میشود. نظریه یادگیری اجتماعی بندورا بر انتظارات افراد از رویدادها و باورهایی که درمورد خود دارند، تأکید دارد.
آن چه که باید تأکید شود ویژه بودن موقعیت فرد در ایجاد انتظارات و باورها در اوست ؛ یعنی اگرچه افراد ممکن است باورها و انتظاراتی کلی داشته باشند، مانند کنترل درونی و انتظارات تعمیم یافته ای که راتر مطرح می کند، آن چه که مهم تر است، انتظارات و باورهایی است که در موقعیت های ویژه یا گروهی از موقعیت ها شکل می گیرد.