هدف این مقاله معرفی و ارزیابی یکی از جدیدترین دیدگاه های یادگیری به نام سازنده گرایی (construstivism) است. در دهه های پایانی قرن بیستم نگرش انتقادی به مدرنیسم، صنعت گرایی و تفکرات ماشینی در عرصه ی زندگی شخصی واجتماعی و اعتقاد عده ای از صاحب نظران به ناکارامدی فلسفه مدرنیسم منجر به ظهور دیدگاه جدیدی با عنوان پست مدرنیسم با آموزه های متفاوت و اغلب متناقض با مدرنیسم گردید. گسترش پست مدرنیسم از فلسفه به تعلیم وتربیت به تدریج منجر به ناکارآمد دانستن روانشناسی رفتارگرایی برای توضیح برخی فرایندهای تربیتی و ذهنی و ظهور رویکردهای شناختی با طرح مفروضات جدیدی درباره ماهیت یادگیری انسان و به قول کوهن تغییر پارادایم در حوزه روانشناسی یادگیری و تسلط دیدگاه شناختی گردید.
به مرور زمان تغییرات تکاملی دیدگاه شناختی باعث ظهور سازنده گرایی با هدف ساخت دانش گردید. در دیدگاه سازنده گرا بر خلاف تاکید تعلیم و تربیت سنتی بر انتقال دانش بر ساخت فعال و شخصی دانش و مهارت ها تاکید دارد.
